Generic filters
Exact matches only
Generic filters
Exact matches only
Generic filters
Exact matches only

Patiënten met een systeemvasculitis waarbij de nieren zwaar zijn aangedaan en bij wie vaak al dialyse nodig is, lopen een groot risico om hun nierfunctie volledig te verliezen. Ze zijn dan aangewezen op blijvende dialyse of op een niertransplantatie. Mogelijk echter kan plasmaferese hier een rol spelen bij de verbetering van de prognose.

Bij plasmaferese worden zoveel mogelijk ANCA uit het bloed verwijderd. Daardoor vermindert de ziekteactiviteit snel. Dit is echter van tijdelijke aard omdat het lichaam weer nieuwe ANCA gaat aanmaken, zodat je wel aanvullend immuunsuppressiva moet gebruiken. Plasmaferese is een dure behandeling die voor een korte periode echter erg effectief is.

In deze Europese studie die startte in 1995 deden 137 patiënten mee met een actieve systeemvasculitis, bij wie de nieren er slecht aan toe waren.  70 van deze patiënten kregen in de beginfase van de behandeling gedurende 7 tot 10 dagen elke dag plasmaferese. Onderwijl werd ook gestart met prednisolon en Endoxan. Na 3-6 maanden werd overgestapt op azathioprine.

Patiënten met deze behandeling werden vergeleken met 67 patiënten aan wie - naast de Endoxan - in plaats van het normale prednisolon het nog zwaardere methylprednisolon werd toegediend. methylprednisolon wordt inraveneus toegediend en kan heel snel ontstekingsprocessen stoppen.

De resultaten van dit onderzoek laten zien dat een groot deel van de patiënten na de behandeling met plasmaferese weer van de dialyse af kon. Ook kwamen ze binnen de gebruikelijke periode in remissie.

Daarom wordt deze behandeling nu als standaardbehandeling aanbevolen bij patiënten die in de actieve fase ernstige nierproblemen hebben.

In juli 2007 publiceerden de onderzoekers hun resultaten in The Journal of the American Society of Nephrology. In januari 2008 verscheen op de website nature.com ook een erg leesbare samenvatting met commentaar van prof. Salant (univ van Boston USA).

Op de discussieforum van nephrology.now verscheen ook een reactie van professor Joan Bargman van de universiteit van Toronto .

Verder vindt u dedetails over het oorspronkelijke onderzoek  in de formele beschrijving van het onderzoek. Weest u er zich echter van bewust dat het document niet is geschreven voor patiënten maar voor de medische gemeenschap

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt ijn 2011