adalimumab (Humira®)

Werking, toediening en bijwerkingen

• werking

  Adalimumab onderdrukt afweerreacties van het lichaam. Het behoort tot de groep van TNF-alfa remmers. Adalimumab is een zogenaamde biological. Dit betekent dat het door levende cellen in celkweken wordt gemaakt.

• toediening

  Als u het medicijn zelf gaat toedienen, krijgt u instructie van de arts of verpleegkundige. Adalimumab moet vlak onder de huid van de buik of dij ingespoten. Kies steeds een andere injectieplaats. Zorg ervoor dat de plek waar u gaat injecteren niet beschadigd, rood of verhard is, of een blauwe plek heeft.

  Meestal gebruikt u 1 keer per 2 weken een injectie. In sommige gevallen gebruikt u 1 keer per week een injectie. Het beste kunt u een vaste dag kiezen, dan vergeet u minder snel een dosis.

  Binnen een aantal weken moet duidelijk merkbaar zijn dat het medicijn werkt. Meestal wordt hiervoor 3 tot 4 maanden aangehouden. In sommige gevallen, zoals bij colitis ulcerosa, wordt eerder bekeken of het middel werkt. Indien het niet werkt, heeft verdere toediening geen zin. Als het medicijn wel werkt, kunt u het langdurig gebruiken.

• bijwerkingen

  Soms (bij 10 tot 30 op de 100 mensen)

  • Roodheid, jeuk, pijn en zwelling op de plaats van injectie
  • Maagdarmklachten, zoals misselijkheid, braken en buikpijn. Zelden een opgeblazen gevoel, brandend maagzuur, oprispingen of een bloeding in maag of darmen.
  • Minder rode en witte bloedcellen en minder bloedplaatjes. U heeft daardoor meer kans op infecties, bloedarmoede en bloedingen.
  • Waarschuw de arts bij keelpijn, koorts, blaren in de mond, blauwe plekken, bloedneuzen, een bleke huid, ernstige vermoeidheid, kortademigheid, aanhoudend hoesten of bloed in de urine. Verder als u een infectie heeft, zoals steenpuist, gordelroos, schimmelinfecties op een blaasontsteking.
  • Hoofdpijn, zelden migraine. In zeldzame gevallen is hoofdpijn het gevolg van een hersenvliesontsteking (nekkramp, meningitis). Raadpleeg uw arts bij hoofdpijn die langer dan een dag duurt.
  • Spierpijn of spierkramp. Meestal is de spierpijn onschuldig, maar in zeer zeldzame gevallen kan er een ernstige bijwerking op de spieren ontstaan. De verschijnselen van deze ernstige bijwerking zijn spierpijn, spierzwakte, algemeen ziek voelen, koorts, misselijkheid en braken. De spierpijn zit meestal in de kuiten of onderrug, maar ook het hele lichaam kan zeer doen. Als u last krijgt van deze verschijnselen, moet u zo snel mogelijk uw arts raadplegen.
  • Te veel cholesterol en andere vetten in het bloed
  • Droge huid, huiduitslag, jeuk, galbulten, ontsteking van de huid, zweten en breken van de nagels

  
   

  Zelden (bij 1 tot 10 op de 100 mensen)

  • Psychische klachten, zoals angst, neerslachtigheid, stemmingswisselingen en slapeloosheid.
  • Draaierig gevoel. Zeer zelden oorsuizen, doofheid.
  • Zenuwafwijkingen. Waarschuw uw arts als u een doof of tintelend gevoel in armen of benen merkt. Bij mensen met multiple sclerose (MS) of oogzenuwafwijkingen kunnen de klachten verergeren.
  • Oogklachten, zoals pijnlijke ogen en ontstoken ogen. Zeer zelden dubbelzien en ontsteking van de oogleden. Ook kan het gezichtsvermogen verminderen. Waarschuw dan uw arts.
  • Droge slijmvliezen. Dit merkt u vooral aan droge ogen en droge mond.
  • Blozen en duizeligheid
  • Verhoogde bloeddruk, versnelde hartslag, pijn op de borst en 
  • hartkloppingen. Zeer zelden kan een hartaanval of een beroerte ontstaan.
  • Overgevoeligheid. Dit kunt u merken aan huiduitslag, galbulten en jeuk. Een ernstige overgevoeligheid is te merken aan benauwdheid of een opgezwollen gezicht, lippen, mond, tong of keel. Zeer zelden ontstaan ook rode vlekken en blaren op de huid. In deze gevallen, moet u onmiddellijk een arts opzoeken of naar de Eerste-hulpdienst gaan.

  
   

  Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

  • Hartfalen, door een verminderde werking van de hartspier. U merkt dat aan kortademigheid, benauwdheid of het vasthouden van vocht (dikke enkels en voeten).
  • Aandoeningen van de lever, alvleesklier, galblaas of milt. Waarschuw meteen uw arts bij koorts, nachtzweten, gewichtsverlies, pijn boven in de buik, opgezwollen buik, gele kleur van huid en oogwit, misselijkheid en donkere urine. Mensen die eerder hepatitis B hebben gehad, kunnen dit opnieuw krijgen.
  • Longaandoeningen. U kunt dit merken aan kortademigheid, hoesten of koorts. In sommige gevallen kan een ernstige longontsteking ontstaan.
  • Meer kans op chronische ziekten, zoals lupus erytematodes (LE), bloedvatontsteking (vasculitis), orgaanontsteking (sarcoïdose), darmontsteking.
  • Meer kans op bepaalde soorten kanker, zoals lymfklierkanker, bloedkanker (leukemie), huidkanker, borstkanker, baarmoederhalskanker of longkanker.